We kennen allemaal wel die persoon die ons vertelde dat je studententijd de 'beste' tijd van je leven zal zijn. Of misschien is er wel een ouder in jouw leven die eindeloze nostalgische verhalen verteld over diens studententijd en hoe ze 'zo graag' terug zouden gaan naar deze geweldige tijd. Maar misschien ervaar jij dit wel heel anders?

Studies tonen aan dat eenzaamheid onder studenten vaker voorkomt dan je denkt. Ondanks de drukte van colleges, groepsprojecten of studentenverenigingen, voelen velen zich alleen of sociaal geïsoleerd. In dit artikel bespreken we de oorzaken van eenzaamheid tijdens je studie, hoe je het kunt herkennen en wat je kunt doen om het te doorbreken.

Het herkennen en erkennen van eenzaamheid

Eenzaamheid is vaak een verborgen probleem, omdat het gevoel zo persoonlijk en kwetsbaar is. Veel studenten geven aan zich te schamen om toe te geven dat ze zich alleen voelen. Vooral als het lijkt alsof iedereen om hen heen plezier heeft. Maar het erkennen van eenzaamheid is de eerste stap naar verandering.

Herken de signalen van eenzaamheid: Je voelt je misschien leeg of geïsoleerd, ook al bevind je je in een groep. Je hebt moeite met het aangaan of onderhouden van vriendschappen. Je voelt je vaak somber, angstig of gestrest zonder duidelijke oorzaak.

Herken jij jezelf hierin? Het is belangrijk om de signalen van eenzaamheid te erkennen, zodat je actie kunt ondernemen.

Oorzaken van eenzaamheid onder studenten

Sociale media: Op sociale media lijkt het soms wel alsof iedereen een geweldig leven leidt. Foto's van feestjes, uitjes en vrienden kunnen het gevoel geven dat je iets mist. Je vergelijkt jezelf misschien met het beeld van anderen, wat een gevoel van eenzaamheid kan vergroten.

Nieuwe omgeving: Veel studenten verhuizen naar een nieuwe stad of omgeving. Deze overstap kan enorm overweldigend zijn. Door het missen van je vertrouwde omgeving en vrienden in combinatie met onder druk staan om academisch te presteren voel je je misschien geïsoleerd.

Nieuwe vrienden: Soms is het lastig om nieuwe connecties te maken. Misschien ben jij wel introvert of hartstikke verlegen? Dit kan een uitdaging zijn om jezelf open te stellen. Hierdoor kun je je afzonderen en ontstaat er een vicieuze cirkel van eenzaamheid.

Tips om eenzaamheid te doorbreken:

Praat erover: Praat over je eenzaamheid. Je zult dit vast vaker hebben gehoord en dat is zeker met een reden. Het openstellen voor een conversatie over je gevoel biedt de mogelijkheid aan een ander om jou steun te bieden. Misschien helpt het om zelf ook aan te geven wat je nodig hebt van de ander, denk aan een simpele knuffel, of elke dag even appen. Deel het en je zal merken dat je niet de enige bent.

Ga op zoek naar verbinding: Het is menselijk om de behoefte naar verbinding te ervaren. Het loopt soms niet zoals je had gehoopt op dit vlak en des te belangrijker is het om dan de mensen die je om je heen hebt te betrekken. Bel of spreek af met je vrienden en ga met hen op pad in je nieuwe omgeving. Zo hoef je niet alleen te zijn tijdens het ontmoeten van nieuwe mensen en gaat het je wat makkelijker af.

Hobby’s en interesses: Onderhoud de band met jezelf. Sport je? Of houd je enorm van shoppen? Ga dit doen! Wanneer je je minder fijn voelt is het belangrijk dat je iets doet waar je blij van wordt. Misschien ontmoet je tijdens deze bezigheid wel anderen met wie je dit in de toekomst samen kan gaan doen.

Professionele hulp is oké: Als je eenzaamheid aanhoudt en je er moeilijk uit lijkt te komen, is het belangrijk om dit serieus te nemen. Het helpen om met een psycholoog of mentor te praten. Soms is een objectieve blik nodig om je weer op het juiste pad te brengen.

Je bent niet alleen!

Eenzaamheid tijdens je studie is een veelvoorkomend probleem, maar het betekent niet dat er iets mis is met jou. Iedereen heeft dit gevoel wel eens ervaren. Door stappen te zetten om verbinding te zoeken, jezelf open te stellen en hulp te vragen wanneer dat nodig is, kun je je eenzaamheid doorbreken en genieten van deze periode in je leven.

Klik hier voor soortgelijke artikelen en andere verhalen die je kunnen inspireren.

Na drie jaar voor mezelf te hebben gewerkt ben ik weer begonnen met een studie. Sinds september zit ik weer elke dag in de schoolbanken en zoals jullie inmiddels al weten, neem ik jullie mee in dit avontuur!

Zoektocht Naar Routine

Inmiddels is de eerste maand achter de rug en blik ik terug op een turbulente tijd. Twijfels, tijdstress en oververmoeidheid resulteerde in een gesprek op school. De beste keuze die ik heb kunnen maken! Dit gesprek heeft mijn perspectief namelijk positief beïnvloed en sindsdien kan ik zelfs een beetje genieten van al deze veranderingen!

Verwachtingen vs. Realiteit

Eerlijk is eerlijk, we kennen allemaal het gevoel van dromen over een specifiek moment vs. als het er echt is. Onrealistische verwachtingen van de situatie, anderen of jezelf kunnen enorm tegenwerken tijdens momenten van grote verandering.

Zelf kwam ik hier ook niet vlekkeloos van af. Naast mijn studie probeer ik nog steeds zoveel mogelijk te werken, om mijn studie te kunnen bekostigen. Nou had ik verwacht dat dit mij makkelijk zou lukken, helaas is niks minder waar. Wat is dat lastig! 5 dagen in de week van 9 tot 16/17 aanwezig zijn op school, heen en weer reizen, mijn omgeving schoon en opgeruimd houden, de was doen, eten halen, eten maken, het houdt niet op. Ergens tussen al deze taken in moet werk en vrienden dus ook nog gepropt worden, haha. Zoals ik al zei heb ik dit enorm onderschat en vind ik dit echt heel lastig.

Doorbraken en Overwinningen

Had ik het allemaal even onderschat? Misschien. Maar wat ik in de afgelopen weken heb geleerd, had ik anders nooit ontdekt. Ik ben namelijk te weten gekomen dat ik eigenlijk best veel in mijn mars heb. Van essays schrijven tot aan het concept voor mijn eerste project uitdenken en plannen, ik vind het allemaal zo interessant en fijn om uitgedaagd te worden.

Na mijn eerdere schoolervaringen had ik de conclusie getrokken dat school niks voor mij was. Ik ben veel van school gewisseld, werd mega onderschat en maakte opleidingen af die ik eigenlijk niet zo leuk vond. Het zat er naar mijn idee 'gewoon niet in'. De tegenzin die ik door de jaren heen heb ervaren, heeft mijn keuze om weer te gaan studeren ook zeker beïnvloed. Ik ging er stiekem eigenlijk al vanuit dat ik zou stoppen. Maar wat ben ik opgelucht dat het de juiste keuze is geweest!

Hoewel mijn schoolavontuur soms aanvoelt als een doolhof zonder duidelijke uitweg, is dit pas het begin, en wie weet waar de weg nog naartoe leidt. Natuurlijk neem ik jullie uitgebreid mee in deze uitdagingen!

Hoe bevalt jouw (nieuwe) studie, of (nieuwe) baan? Laat het weten via onze Instagram of Tiktok. Klik hier voor meer.

Zoals jullie inmiddels wel weten ben ik (Roos) na 3 jaar voor mezelf te hebben gewerkt weer begonnen met een studie. Voor veel jongeren lijkt studeren een standaard stap na de middelbare school, maar de realiteit is dat steeds meer jongeren, net als ik ervoor kiezen om later te beginnen, of juist een compleet ander pad te bewandelen. Daarom ga ik in de artikel in op de vraag: is studeren nog steeds relevant in een wereld vol kansen en alternatieve routes?

Terug naar de Schoolbanken

Carrière-switches, passie, of persoonlijke groei, steeds meer jongeren kiezen ervoor om op latere leeftijd weer te gaan studeren. In een wereld waarin carrières steeds minder lineair zijn en er oneindig veel opties zijn, biedt studeren flexibiliteit om van richting te veranderen. Om mij heen zie ik het steeds meer gebeuren. Jongeren die gaan studeren wanneer ze een duidelijk doel voor ogen hebben. Ondanks dat meteen door studeren de standaard weg lijkt, lijken 'tussenjaren' ook steeds populairder te worden. Ik vraag me af of de norm misschien wel aan het veranderen is.

Studeren Verleden Tijd?

Succesverhalen van ondernemers en influencers die zonder diploma groot succes hebben een enorm grote invloed op de nieuwe generatie studenten. Door de opkomst van online cursussen, praktijkgerichte opleidingen en zelfstudie, lijkt studeren voor sommigen minder noodzakelijk. Ook zijn opties zoals parttime werken en freelancen aantrekkelijke routes. Het biedt stabiliteit zonder de verplichting van jarenlang studeren.

Ondanks de alternatieven blijft het volgen van een studie voor veel jongeren een veilige keuze. Er zijn natuurlijk sectoren waar diploma's essentieel voor zijn en een studie biedt nog steeds veel mogelijkheden. Denk aan kennis, maar ook om de connecties die je opdoet en de persoonlijke groei die je anders misschien gemist had.

Succes Zonder Diploma

Zoals ik net benoemde hebben succesverhalen van ondernemers en influencers die zonder diploma groot zijn geworden een grote impact op de generatie van nu. Misschien creëert dit niet altijd het juiste beeld van de realiteit, maar er is wel veel van te leren. Deze mensen hebben namelijk eigen pad gebaand, door de toen nog strikte verwachtingen. Wil je hier ander profijt van nemen? Er is een middenweg! Je kan je opleidingen combineren met praktijkervaring, freelancen naast studeren, of stap voor stap leren terwijl je al werkt.

Of je nu kiest voor een nieuwe studie, je huidige opleiding herstart, of een hele andere keuze maakt, het belangrijkste is dat je een pad kiest dat past bij jouw doelen en ambities. In een wereld vol mogelijkheden is er geen goed of fout, alleen wat goed voelt voor jou.

Wat wordt jouw weg naar succes? Laat het ons weten via Instagram of Tiktok. Klik hier voor gelijksoortige artikelen.

Na drie jaar voor mijzelf te hebben gewerkt heb ik besloten om weer te gaan studeren! In mijn wekelijkse column 'Roos Studentikoos' neem ik jullie mee in mijn avontuur op school! Benieuwd naar mijn eerste week en waarom ik deze keuze heb gemaakt? Klik hier. Nu neem ik je mee in de derde week.

Inmiddels is het week 3 van mijn studie, maar het voelt misschien wel als jaar 3. Want wat heb ik een rollercoaster van emoties ervaren deze week. Van twijfels om te stoppen tot enorm over mijn grens te gaan, omdat ik mijn sociale leven ook staande probeer te houden. Het begin van een nieuwe studie is bij mij nog niet vanzelf gegaan.

College Dropout?

Het optimisme wat ik in week 1 van mijn studie probeerde vast te houden, was helaas in week 2 ver te zoeken. Ik vond het enorm lange dagen en ik had veel moeite met aanwezig zijn bij alle lessen. Ik merkte dat ik het lastig vond om voldoening te halen uit het werken op school. Zoals je bij een baan voor het werk dat je verricht geld ontvangt, voelde het werken op school zonder die financiële voldoening uit balans.

Hulp durven Vragen

Om hulp durven en mogen vragen speelde deze weken een grote rol. 'Hoe ga ik dit ooit oplossen?' 'Ik heb zo'n grote fout gemaakt.' In plaats van deze zinnen mij te laten opslokken besloot ik met veel moeite om hulp te vragen. Op school, maar ook buiten school. Een belletje met mijn zus gaf mij al veel duidelijkheid. Met deze duidelijkheid ging ik het gesprek aan op school. Eenmaal alles op tafel gegooid, begon het zoeken naar een oplossing. Hoe ga ik deze negatieve spiraal omkeren?

Verander van Perspectief

In plaats van het vertellen dat ik niet moet stoppen, ervaarde ik veel begrip en een luisterend oor naar waarom ik dit als enige oplossing zag. Dit heeft mij onverwachts zo geholpen! Zelfs zo veel dat ik weer terug bij mijn initiële motivatie kwam waarom ik eigenlijk weer ben gaan studeren. Ik ben naar deze school gekomen om mijn droom te volgen en de juiste educatie op te doen om dit doel te behalen. Nu is eigenlijk het enige wat ik nog hoef te doen het plezier vinden tijdens deze rit!

'Ik ben naar deze school gekomen om mijn droom te volgen'

Door aan de bel te trekken heb ik mijzelf enorm veel gepieker en teleurstelling bespaard. Mijn grootste doel op dit moment is de balans terugvinden van studie tot aan mijn sociale leven. Hopelijk zal dit op termijn ook veel plezier gaan bieden en daarbij ook optimisme en zin!

Klik hier voor gelijksoortige artikelen. Deel ook vooral jullie ervaring met een nieuwe of oude studie via onze Instagram of Tiktok!

Afgelopen maand deelde ik via onze social media kanalen dat ik (Roos) na 3 jaar voor mijzelf te hebben gewerkt heb besloten om weer te gaan studeren! Aangezien dit niet de traditionele manier van een levensloop is zal ik in dit artikel toelichting geven over de Hoe, Wat en Waarom.

First things First

Voorheen heb ik al een studie afgerond. Omdat ik heel jong was toen ik deze opleiding afrondde had ik het gevoel dat ik nog niet zoveel met mijn diploma kon doen. Een paar maanden later zat ik in het vliegtuig, onderweg naar Spanje.

No Spain, No Gain

Wat ik ging doen in Spanje? Net als vele anderen leek 6 weken Spaans leren mij een geweldig plan. Al helemaal aangezien dit tijdens covid was en Nederland op slot zat.

6 weken werden 3 maanden. 3 maanden veranderde in nog wat weken, en voor ik het wist waren we een jaar verder. Ondertussen werkte ik online als social media manager voor het bedrijf waar ik het jaar ervoor stage liep.

Gameplan

Eenmaal terug in Nederland besloot ik mijn eigen bedrijf te beginnen gericht op social media management. 3 jaar lang heb ik dit met veel liefde gedaan en aan mooie projecten mogen werken. Waarom stoppen als alles goed loopt? Deze vraag heb ik mezelf enorm vaak gevraagd. Toch bleef de behoefte voor meer uitdaging terugkeren en kon ik dit niet negeren.

Ik besloot al mijn opties uit te stippelen. Aangezien ik totaal een andere richting op wilde gaan leek opnieuw studeren mij de meest logische keuze. Het moest dan alleen wel een studie / school zijn waar de educatie aansloot bij het doel waar ik wil komen. Na een aantal open dagen en gesprekken sloeg de 'vonk' over. Het werd een academie in Amsterdam. De school is redelijk klein en de educatie van hoog niveau, 2 belangrijke punten in mijn zoektocht. Ook was het een omgeving die mij erg aansprak en ik voor mijn gevoel veel inspiratie van zou krijgen. Vastberaden ging ik het toelatingstraject tegemoet.

Twijfels

Een maand later kreeg ik het goede nieuws! Ik was aangenomen!!

Het sparen begon en ook heb ik de lastige beslissing gemaakt om terug naar mijn ouderlijk huis te verhuizen, om de studie te kunnen financieren. Mijn werk zou op een lager pitje gaan staan en dit was dan ook het moment dan mijn twijfels begonnen.

We weten allemaal dat werk een fijne financiële basis geeft en daarmee ook een stuk vrijheid. Ik heb altijd op vakantie kunnen gaan wanneer ik wilde, een dag vrij genomen als ik dit nodig had en de klanten kunnen kiezen waarmee ik wilde werken. Dit gaat er toch wel even heel anders uitzien... Elke dag moet ik om een bepaalde tijd aanwezig zijn, tot een bepaalde tijd blijven, ik zit vast aan vakantie weken en voor mij voelt dit allemaal net wat minder vrij.

Tijdens mijn vakantie besloot ik er toch voor te gaan, omdat ik zo een duidelijk doel voor ogen heb en ik hier hoe dan ook wil komen. Inplaats van twijfelen besloot ik te doen en vanuit daar verder te kijken.

Nu zijn we hier

Inmiddels is het zover! Ik zit in week 2 van mijn studie en het studenten leven is weer begonnen. Ben jij benieuwd naar mijn avontuur op school? Klik hier voor mijn wekelijkse column 'Roos Studentikoos'. Laat ook vooral jullie ervaring met een nieuwe of oude studie weten via onze Instagram of Tiktok.

Tot snel!

De zomervakantie is voorbij en voor mij gaat het er even heel anders uitzien dan gewoonlijk. Ik ga namelijk, na 3 jaar voor mijzelf te hebben gewerkt, weer studeren! Hoe, wat en waarom deel ik met jullie en ik neem jullie mee in mijn avontuur op school.

Beginnen met een nieuwe opleiding kan enorm spannend zijn en later beginnen met studeren voelt misschien als een zinloze keuze. Ik hoop jullie met de serie 'Roos Studentikoos' te inspireren en motiveren en misschien kunnen we wel wat van elkaar leren;).

Het is zover!

Na maanden speculeren en visualiseren over hoe zo'n eerste week zal gaan zijn, was het afgelopen week dan zover. 2 september begon mijn intro week! Het voelde als het begin van een compleet nieuw hoofdstuk. Onderweg met mijn 2 tassen (een grote tas paste namelijk absoluut niet bij mijn outfit), bevroeg ik mijzelf of ik wel de juiste keuze maakte. Is dit wat ik de komende jaren wil gaan doen? Kan ik niet gewoon doorgaan met wat ik al doe en er een Nog groter bedrijf van maken? Alles kwam langs. Tranen konden natuurlijk niet ontbreken en dat maakte de ochtend van mijn eerste dag enorm zwaar.

Eenmaal in de trein hoopte ik dat het een simpele dag zou gaan worden, waaraan ik niet teveel energie kwijt zou gaan zijn (ik was namelijk al bekaf door de overstroming aan emoties van die ochtend). Helaas was dit niet het geval. Van 10:00 tot 17:00 was er een druk schema gepland, waarbij we enorm veel informatie kregen en al meteen begonnen met onze eerste opdracht. Absoluut geen tijd om te chillen dus;).

Nieuwe dag, Nieuwe kansen

Dag 1 was dus niet zo'n succes. Ik kreeg een angstig gevoel dat ik misschien toch wel de verkeerde keuze had gemaakt en de twijfels sloegen toe. Op dag 2 besloot ik met een frisse blik aan te voelen of mijn oordeel van de dag daarvoor terecht was. Buiten dat de intro week niet helemaal mijn ding is (wat ik voorheen eigenlijk ook al wist), merkte ik deze dag gelijk al dat ik wat rustiger in de wedstrijd stond. De gezichten werden bekender en ik werd meer wegwijs op de locatie. Een positieve blik aan de donkere horizon!

Passen en Meten

Achteraf had ik voor mijn eigen gevoel en indruk van de studie de intro week beter kunnen overslaan, vandaar dat ik besloot op dag 3 een selfcare dag in te lassen! In alle rust heb ik mijn favoriete serie gekeken, gekookt en achterstallig werk afgemaakt. Eenmaal opgeladen en bijgekomen realiseerde ik mij dat dit mijn allergrootste uitdaging zal gaan worden: Het ontwijken van de rat race. Aangezien ik de afgelopen 3 jaar voor mijzelf heb gewerkt, heb ik enorm veel gehoor kunnen geven aan mijn hoog sensitiviteit. Een luxe positie waar ik enorm dankbaar voor ben! Dit heeft mij doen inzien dat wat voor mij werkt misschien niet overeenkomt met de planning van een ander. En dus ook wel eens anders zal zijn dan de planning van mijn studie.

Het wordt een interessante zoektocht naar een gezonde balans in compromissen sluiten en grenzen aanvoelen.

Dag 4: Het Sociale Leven

Dag 4 en tevens ook de laatste dag van de intro draaide om socialisen! De dag begon op de Prinsengracht bij een evenement voor Fashion Week. Alsof het niet chaotischer dan de eerste dag kon, was dit misschien nog wel een tikkeltje erger... Ik was onderweg naar de verkeerde locatie en kwam totaal underdressed aan. De schaamte is helaas gepakt, haha. Ik besloot de dag op tijd af te sluiten en gezellig te ontprikkelen met vriendinnen. (Gelijk het passen en meten toegepast;)).

Hoewel de eerste week een rollercoaster van emoties was, van angst naar opluchting en van onzekerheid naar nieuwsgierigheid, heb ik ontdekt dat dit pas het begin is van een heel nieuw avontuur. Ik probeer mijzelf te vertellen dat het oké is om niet alles meteen te weten, of goed te doen en dat de reis zelf al een les is.

Ik kijk er naar uit dit avontuur samen te doorstaan! Deel jouw ervaringen via onze Instagram of Tiktok.

De lessen die ik graag eerder had geleerd? Als ik nu terugdenk aan de tijd dat ik 20-25 jaar was, krijg ik wel wat buikpijn.

Wat een onzekere tijd was dat. Er werd van mij, net zoals van mijn leeftijdgenoten, verwacht serieuze keuzes te maken. Keuzes over studie, over een baan, over een woning. Zaken die voor langere tijd impact op mijn leven zouden hebben.

Ik besprak dit soort zaken met mijn ouders en vrienden om ‘stevigheid’ te vinden. Maar de beslissing moest ik zelf maken. Aangezien mijn horoscoop weegschaal is, was dat veel wikken en wegen. Ik maakte veel lijstjes met ‘voors en tegens’ om te kunnen kiezen. Helaas durfde ik toen nog niet op mijn gevoel af te gaan.
En als ik dan een beslissing had genomen, bleef ik nog weken twijfelen en piekeren. Had ik wel de juiste beslissing genomen, zou het wel goed gaan, wat zouden anderen ervan vinden?

Uiteindelijk liep het leven gewoon door, soms pakte een keuze goed uit, soms minder, zat ik even op de blaren en maakte ik een nieuwe keuze.

Wat ik nu weet en destijds ook graag had willen weten, is dat het leven inderdaad gewoon doorgaat. En je iedere dag opnieuw een keuze kunt maken. Niets is definitief.

Dus minder zwaar nadenken, beter voelen wat goed is en meer genieten van iedere dag. En vooral dat je voor je eigen happiness mag zorgen door achter de eigen keuzes te staan. Want het is niet belangrijk wat iemand anders mening over jouw beslissing is. Het gaat om jouw leven.

Mijn advies aan mijn jongere ik en de jongeren die nu 20-25 jaar zijn is dan ook: Vertrouw op jezelf en jouw eigen kunnen. Zorg ervoor dat jij happy bent. Dan weet je welke keuzes te maken.

Lees hier mijn verhaal!

Eerder deze maand deelde ik via onze social media kanalen een bericht waarin mijn oma vertelde over haar voorbeeld. Volmondig zei ze dat dit haar zus was en nog steeds is. In dit gesprek vroeg ik haar ook welk advies zij zou meegeven aan de jongeren van nu. Ook ga ik in op de verschillen in tijd van toen en nu.

Mijn oma komt uit een warm en groot gezin. Geboren als 4e zusje kwam zij al snel terecht in de tijd van de Tweede Wereldoorlog. Een jeugd die getekend werd door ziekte en verdriet. Haar ouders verloren in 2 dagen tijd hun zoon van 14 en hun dochter van 9 aan difterie. Deze ziekte is ook mijn oma niet ontgaan, zij bleef in leven maar de ziekte heeft een grote impact op haar leven en lichaam gemaakt.

De vraag 'wie was/ is jouw voorbeeld' was snel beantwoord. Dit is namelijk haar grote zus, die ik ken als tante Corry (97). Zij was het lichtpuntje in deze tijd, lief en als een tweede moeder voor mijn oma. Vooral na de ziekenhuisperiode van het gezin was tante Corry de steunpilaar. Mijn oma moest opnieuw leren lopen door de effecten die difterie op haar lichaam had en zij hielp haar hier doorheen, als een echte grote zus.

Later in ons gesprek benoemde ze dat haar familie een grote rol speelde in haar opvoeding. Na de oorlog woonde iedereen uit het gezin en familie op loopafstand van elkaar in Den Haag. Dit maakte dat zij eigenlijk best veel rolmodellen om zich heen had en voorbeeld kon nemen aan de verschillende daden van anderen om haar heen.

Oma's Wijze Woorden

"Gebruik de middelen en mogelijkheden die er nu zijn op een goede manier." Dit is het eerste advies dat mijn oma deelt. "De wereld ziet er nu zo anders uit, er zijn televisies, telefoons, technologie en we leven meer als individu." "Een wereld die wij nog nooit eerder hebben meegemaakt, dus wees bewust hoe je hierin staat en wees vooral een beetje lief voor elkaar." De levensles die ik als jong meisje al meekreeg van haar en die we misschien vaker zouden mogen herhalen naar elkaar. We maken allemaal het leven voor het eerst mee als de persoon wie wij zijn, ook al is dit soms lastig te herinneren in de routine van de dag.

Als laatste vertelt ze mij om er te zijn voor anderen en hen te ondersteunen waar nodig. Iets wat bij mij, zonder dat zij mij dit ooit verteld heeft, er met de paplepel is ingegoten. Mijn oma werkte toen ik jong was als vrijwilliger bij de Zonnebloem en nam ons al te graag mee naar deze mooie stichting. Ze maakte (en maakt nog steeds;)) met iedereen een praatje en ze herinnert, heel bewonderenswaardig, tot de dag van vandaag nog ieders naam en wat er speelde in hun leven. Ik neem al te graag een voorbeeld aan de manier hoe zij met anderen communiceert en omgaat.

Ik ben blij dat mijn oma, maar ook tante Corry, deze verhalen met mij delen en hoop dat dit ook jou inspireert.

Met dank aan mijn oma, Ank van der Lelie-Steur. <3

Ps: Lach veel en vaak ! Met jezelf, maar ook met anderen. Liefs, mijn lieve oma. 

Verbinding. Dat is waar Liesbeth Kasperink voor staat. Ze runt haar eigen netwerkclub ‘De Kunst van Netwerken’ en geniet er enorm van om mensen met elkaar in contact te brengen. Ze is van kinds af aan al creatief en enthousiast. Maar ook introvert. Toch pakt ze het podium. Waarom doet Liesbeth wat ze doet? En wat adviseert zij anderen die keuzes willen maken?

Hoe was jouw jeugd?

"Ik ben geboren in Amsterdam, in 1977. In 1980 verhuisden we naar Almere, dat was toen nog één bouwput. Voor ons als kinderen - mijn zusje en ik - was het een grote speeltuin. We bouwden hutten en gingen de rietvelden in, Ik heb er veel leuke herinneringen aan.”
Liesbeth vertelt dat ze met lood in de schoenen naar de basisschool ging. “Ik was iemand die niet in het leersysteem paste, werd ook gepest, voelde mij buitengesloten en huilde uit bij mijn moeder.” Dat maakte dat ze van weekend naar weekend leefde, want dan kon ze heerlijk buiten spelen, dromen en plannen maken.

“Ik was altijd bezig met creatieve dingen, in de buurt. Ik organiseerde al op de basisschool kleurwedstrijden, bracht kleurplaten rond en vroeg één gulden inschrijfgeld. Van dat geld kocht ik prijsjes en frisdrank en organiseerde in onze tuin de prijsuitreiking. Als ik buren van vroeger spreek, weten ze dat nog als mooie herinnering te vertellen."

Wat was jouw ervaring op de middelbare school?

De brugklas ervaarde Liesbeth als leuk. Ze zat er zelfs bij Michael, haar huidige partner, in de klas. Ze volgde de mavo en deed alleen het hoognodige leerwerk. “Ik was liever buiten. Met mijn zusje of vriendinnen.”
Toen ze 15 was, in mavo 3, gingen de ouders van Liesbeth scheiden. Ze vond steun bij een vriendin die hetzelfde meemaakte.

Wie waren jouw voorbeelden in jouw tienerjaren?

“Als ik denk aan toen ik zo'n 15 of 16 jaar was, was ik best depressief. Het was een andere tijd, met de scheiding, met een verdrietige vader die daar onder leed. Als puber had ik daar geen oog voor, was ik vooral bezig met mijzelf. Gelukkig hebben mijn vader én moeder later allebei een nieuwe partner gevonden en zijn we allemaal blij.”
Mijn moeder was altijd supportive. Zij was vader en moeder ineen en stond altijd achter ons en onze keuzes.”

In die tijd had ze wel oog voor Take That. “Ik keek ook op naar de populaire meiden. Ik vroeg mij af waarom ik niet was zoals zij, dan was het leven een stuk makkelijker. Als ik nu terugkijk, had ik hun leven misschien niet aangekund. Ik wist destijds niet goed hoe ik met zoveel aandacht zou moeten omgaan, verlegen als ik was.”

Hoe verliep de tijd na school?

"Na de middelbare school ging ik met vriendinnen mee naar de meao. Maar na drie maanden wilde ik van school af. Mijn moeder zag dat het mij ongelukkig maakte en vond het prima. Wel vroeg ze wat ik het volgende jaar wilde gaan doen. Ik was 17 en begon als caissière bij de supermarkt. Zoekende naar een vervolgopleiding kwam ik uit bij een opleiding in het leerlingenstelsel, Ik ging werken in een restaurant en één dag naar school om gastvrouw te worden. Dat was een schot in de roos, ik mocht het mensen naar de zin maken, leerde veel over eten en drinken, kwam echt tot leven, kreeg veel bedankjes en fooien. Tijdens de vierjarige mbo-opleiding kon ik ieder jaar weer wat anders doen. Zo bouwde ik veel ervaring op. Na het halen van mijn diploma vertrok ik naar Hotel Brabander in Winterberg. Daar werkte ik als restaurantmanager, maar genoot als het ware van het studentenleven met alle andere jongeren. Daarna volgde Bonaire. Mijn zusje deed daar haar eindstage, ik volgde haar en werkte twee jaar bij Van der Valk als restaurantmanager.”

Van Bonaire naar Almere, Zwolle en weer terug

“Vanwege heimwee ging ik terug naar Nederland. Ik solliciteerde bij de Eemhof. als medewerker, en kreeg een managersrol. Toen ik voor de liefde naar Den Bosch vertrok, stapte ik over naar een conferentiehotel. Door interesse voor computers werd de opvolgende baan die van officemanager bij een communicatie- en marketingbureau in Den Bosch. Dat was één van de leukste banen die ik heb gehad.”

Haar relatie ging uit en Liesbeth kwam terug in Almere. “Maar ik ging aan de slag bij een ICT bedrijf en kreeg een relatie met één van mijn collega’s die met twee kinderen in Zwolle woonde. Dus ook ik naar Zwolle, waar ik zeven jaar bonusmoeder mocht zijn. Ik heb de twee meiden vertroeteld als eigen kinderen en ook nog steeds contact mee. Qua werk heb ik echt van alles aangepakt totdat mijn oog, via Marktplaats, viel op de Triptrap kinderstoelen. Die kocht ik tweedehands in en verkocht deze weer door. Zo ontstond het idee om te gaan ondernemen in tweedehands meubelen. Als ondernemer werd ik uitgenodigd bij netwerkclubs en rolde ik in die scene.”

“De netwerkcub in Zwolle vroeg mij om hun regiomanager te worden. Ik ging met zo’n 30 ondernemers koffiedrinken en blies nieuw leven in de club. Omdat mijn relatie uitging, het was een pittige en pijnlijke tijd, moest ik weer in loondienst. Dat werd het recruitment, in verbinden was ik goed. Maar het werk met hoge targets was voor mij niet weggelegd."

Voor de liefde terug naar honk Almere

Toen kwam ze Michael weer tegen, na 30 jaar. "Ik werd tot over mijn oren verliefd en vloog ‘terug’ naar Almere. Samen beleefden we toen echter minder leuke tijden, we kregen om de beurt een burn-out, ik ging in 2019 met een VSO weg bij mijn werk en Mike verloor zijn baan tijdens de Corona-periode.
Mike stimuleerde mij om weer als zelfstandige events en trainingen te gaan organiseren. Zelf werd hij kunstenaar, hij tekende zijn hele leven al. Helaas ging er tijdens de Corona jaren geen event meer door. Omdat er toch geld op de plank moest komen, ging ik tegen beter weten in weer als recruiter in loondienst. Daar werd ik niet gelukkig van. Ik stopte om iets veel leukers te beginnen.”

De Kunst van Netwerken

Dat werd De Kunst van Netwerken, met een eerste sessie in oktober 2022 in het atelier van Mike. Inmiddels zijn er twee clubs, in Almere en Zwolle. “Het is hard werken, topsport maar ik vind het het leukste wat er is! Ik krijg veel positieve reacties. Ik voel mij soms weer het verlegen meisje van vroeger. Is dit echt? ‘Ja, en je bent leuk en je levert kwaliteit’, kan ik nu tegen mijzelf zeggen. Over vijf jaar wil ik vijf clubs hebben staan. Dat plan wil ik invullen met steun van partners, mkb-bedrijven die de meerwaarde van netwerken zien en zich aan ons willen verbinden.”

Wat is jouw advies aan jongeren en andere ondernemende mensen?

"De ervaringen op de basisschool hebben mij gemaakt tot wie ik ben. Ik kan niet tegen onrecht. Als je weet hoe pijnlijk woorden kunnen zijn, zal je dat zelf niet doen en ervoor waken dat anderen zich zo gedragen. Oordeel niet zo snel, ga in gesprek, reik elkaar de hand.
Mijn advies aan anderen is om je niet te veel te laten afleiden door wat ouders of anderen van jou willen. Denk na, waar word ik blij van? Waar ging het vuurtje bij jou als kind van aan? Vertrouw op je gevoel. Wees niet bang om keuzes te maken die niet goed uitpakken, het leven gaat door. En vooral: durf fouten te maken, dat helpt je vooruit te komen."

Door de jaren heen hebben we een aantal inspirerende interviews gepubliceerd met daadkrachtige ondernemers en ondernemende personen. Veel van hen spraken over hun voorbeeld en de rol die deze persoon heeft gespeeld op weg naar hun doel. Deze week staat ons platform in het teken van rolmodellen/ voorbeelden en is het een mooi moment om deze verhalen nogmaals in het licht te zetten! Hieronder drie voorbeelden.

1. Boris Beekink: "Mijn opa was mijn eerste leermeester"

“Bij mijn moeder was altijd alles fijn, bij mijn vader minder. Daar was het niet zo goed geregeld, waardoor ik als kind van alles meemaakte.” Die ervaringen zorgden ervoor dat Boris als kleine jongen zich snel liet ‘opfokken’ en vaak in de problemen terechtkwam. Het was beter voor hem om het speciaal onderwijs te volgen.

“Daarnaast hadden wij het altijd financieel moeilijk. Van jongs af aan is hierdoor de drive ontstaan om hard te werken en geld te verdienen.” Vaak kookte hij om zijn moeder in huis te helpen. “Dat deed ik dan samen met mijn opa die vanaf de scheiding de rol van mijn vader heeft overgenomen. Hij leerde mij alles wat ik moest weten en ik ontwikkelde een passie voor koken. Ik was vastberaden: ik word kok. Mijn opa was mijn eerste leermeester.”

Het leven loopt niet altijd zoals je verwacht. Boris Beekink (24) had zijn passie al vroeg gevonden, maar was genoodzaakt daarmee te stoppen. Het verhaal van Boris laat zien hoe alles altijd op z’n pootjes terecht komt, zolang je er maar voor gaat.

2. Marlou Duchâteau: “Babette Porcelijn is mijn nummer 1 inspiratiebron"

"Ik heb haar pas voor het eerst ontmoet en ze was precies zoals ze overkomt op sociale media, heerlijk! Ik vind het fascinerend hoe zij een groot wetenschappelijk feit terug kan brengen naar wat jij eraan kan doen en wat de maatschappij eraan kan doen. Daarnaast is mijn moeder uiteraard mijn allergrootste voorbeeld. En ik ben blij dat ik haar middels de natuur bij mij kan houden. Ook mijn opa is een groot voorbeeld. Hij is nu 89 en net na het overlijden van zijn dochter verloor hij ook zijn vrouw. Ondanks dat hij alleen is komen te staan, zorgt hij heel goed voor zichzelf. Hij blijft altijd bewegen en naar zijn tuintje gegaan. Ik denk dat dat hem zo veerkrachtig en sterk maakt. Als ik zo oud mag worden als hij, dan mag ik in mijn handjes knijpen.”

Vrijwilligers bij de jonge klimaatbeweging omschrijven Marlou Duchâteau als iemand die je uitdaagt om de discussie aan te gaan. “Ik ben oprecht nieuwsgierig naar hoe een ander naar dezelfde wereld kijkt als ik. En ik vind het ook belangrijk om in een discussie in verbinding te blijven met elkaar. ”Marlou werkt inmiddels als freelance-duurzaamheidsconsultant, waarin zij dagelijks bedrijven helpt verduurzamen. Hoe is ze daar uitgekomen? En waarom doet ze wat ze doet?  “Dat ik structureel bij kan dragen aan de verduurzaming van bijvoorbeeld de bouwsector door zaken meetbaarder te maken, is me heel dierbaar.”

3. Gavin Raaijen: "Mijn moeder is een belangrijke rode draad in mijn leven"

“Ik heb altijd een hele goede band met haar gehad. Zij heeft me meegegeven: je kunt beter spijt hebben van wat je wél hebt gedaan, dan van wat je niet hebt gedaan. In 2018 zat ik een periode thuis, ik was inmiddels getrouwd en we hadden twee kinderen. We hadden net een nieuwbouwhuis gekocht, maar in dezelfde periode werd mijn moeder ernstig ziek. Zodra we het huis betrokken, voelde het niet goed meer. Je zou euforie moeten voelen, maar door haar ziekte en later overlijden zat er een soort smet op het huis. Tot overmaat van ramp raakte mijn vrouw ook nog werkeloos. Tja, en toen zaten we ineens allebei thuis. Wat nu? We keken in die tijd vaak naar filmpjes van The Bucketlist Family op YouTube die met hun gezin de hele wereld over reizen. De twijfel sloeg toe. Eigenlijk was dat ook een droom van ons en ik wilde graag naleven wat mijn moeder me altijd op het hart heeft gedrukt. Alsof het zo had moeten zijn kregen we in die periode een briefje in de brievenbus van mensen die dolgraag ons huis wilden kopen. Dat lieten we ons geen twee keer zeggen. We hebben alles verkocht en gingen onze droom achterna.”

Gavin is naast zijn baan bij ruim veertigduizend volgers op TikTok ook bekend als de cleanfluencer Gavin Cleany.  Gavin Raaijen (1987) vertelt over wat hem drijft, wat zijn dromen zijn, hoe het is om die soms helemaal te moeten laten gaan en opnieuw te beginnen en deelt graag zijn geleerde lessen.

Ben je benieuwd geworden naar het hele verhaal van deze ondernemers, of naar de vele andere verhalen op ons platform? Klik hier!