Hij werkt niet alleen als accountmanager Health Care bij BOMA, maar is bij ruim veertigduizend volgers op TikTok ook bekend als de cleanfluencer Gavin Cleany. Gavin Raaijen (1987) vertelt over wat hem drijft, wat zijn dromen zijn, hoe het is om die soms helemaal te moeten laten gaan en opnieuw te beginnen en deelt graag zijn geleerde lessen.

“Ik heb een gelukkige jeugd gehad. Ik ben geboren en opgegroeid in Lelystad in een leuk, hecht gezin met een oudere broer en zus. Mijn ouders, die helaas beiden niet meer leven, kwamen uit Amsterdam, mijn moeder was een echte Jordanese en mijn vader kwam uit de binnenstad. Ik was een sociaal en creatief kind, had veel vriendjes en speelde het liefste buiten. We gingen graag met spijkers en hout aan de slag, lekker hutten bouwen of de bossen in. Ik vind het heel jammer dat je dit vandaag de dag niet meer zo vaak ziet, want ik heb daar als kind veel plezier aan beleefd. Ik voetbalde daarnaast en samen met karate waren dat mijn allergrootste hobby’s.”

"Mijn ouders zeiden: ‘Jij gaat niet zitten niksen, dan ga je maar werken.’"

Flierefluiten

“Ik ben nooit getest op ADHD, maar de kans is vrij groot dat ik het heb. Ik kom druk over en heb regelmatig chaos in mijn hoofd. Door de jaren heen heb ik mezelf geleerd hier beter mee om te gaan, maar in mijn schoolperiode kon ik dit nog niet. Zeker zodra het op de middelbare school serieuzer werd, had ik als puber veel moeite om bij te blijven. Ik had een havo-vwo-advies, maar kon me nooit goed focussen en deed het daardoor niet zo goed. Na de middelbare school ben ik een detailhandel opleiding gaan doen in Harderwijk, vooral omdat al mijn vriendjes ernaar toe gingen. Ik heb het een half jaar volgehouden, maar was – zoals wel vaker destijds – te veel aan het flierefluiten en kwam thuis te zitten. Mijn ouders zeiden meteen: ‘Jij gaat niet zitten niksen, dan ga je maar werken.’ Na een half jaar een baantje te hebben gehad, ben ik in dienst gegaan.”

“Ik was zeventien, dus nog relatief jong, toch bleek dit de allerbeste keuze ooit te zijn geweest. Omdat er in het leger veel structuur een discipline is, kreeg ik mijn leven weer goed op de rit. Ik zat eerst bij de Rode Baretten in Schaarsbergen en wilde graag bij de Luchtmobiele Brigade, maar kreeg jammer genoeg een rugblessure en moest deze droom dus opgeven. Dit was zo ongelofelijk rot. Had ik eindelijk een doel waar ik vol overgave naar toe werkte, gebeurde er dit. Ik werd in Garderen op personeelszaken geplaatst. Omdat dit een kantoorfunctie was, kwam er ineens tijd vrij voor een opleiding. Hierdoor heb ik alsnog de studie internationale handel kunnen afronden en daar ben ik mijn voormalige werkgever erg dankbaar voor. Dat ik mijn droom bij Luchtbrigade niet kon waarmaken was heel vervelend, maar het heeft me uiteindelijk wel gebracht waar ik nu ben.”

"Je kunt beter spijt hebben van wat je wél hebt gedaan, dan van wat je niet hebt gedaan."

Rode draad

“Na vijf jaar dienst heb ik een poosje bij de mode-outlet Bataviastad in Lelystad gewerkt waar ik ben opgeklommen van assistent-bedrijfsleider tot bedrijfsleider. In deze periode heb ik mijn sociale skills verder ontwikkeld. Op school en in dienst werd dit namelijk helemaal niet toegejuicht, eerder onderdrukt, dus het was voor mij een openbaring dat het nu juist wel werd gewaardeerd. Na de moderetail heb ik nog veertien jaar voor verschillende werkgevers in de buitendienst gewerkt. Zo verkocht ik een tijdje verzekeringen aan huis. Iets heel anders, maar het was erg leerzaam. Het was wel wat Amerikaans en nogal targetminded. Maar naast de verkoop ben je ook met mensen bezig, dus komen je sociale skills weer goed van pas.”

“Mijn moeder is een belangrijke rode draad in mijn leven. Ik heb altijd een hele goede band met haar gehad. Zij heeft me meegegeven: je kunt beter spijt hebben van wat je wél hebt gedaan, dan van wat je niet hebt gedaan. In 2018 zat ik een periode thuis, ik was inmiddels getrouwd en we hadden twee kinderen. We hadden net een nieuwbouwhuis gekocht, maar in dezelfde periode werd mijn moeder ernstig ziek. Zodra we het huis betrokken, voelde het niet goed meer. Je zou euforie moeten voelen, maar door haar ziekte en later overlijden zat er een soort smet op het huis. Tot overmaat van ramp raakte mijn vrouw ook nog werkeloos. Tja, en toen zaten we ineens allebei thuis. Wat nu? We keken in die tijd vaak naar filmpjes van The Bucketlist Family op YouTube die met hun gezin de hele wereld over reizen. De twijfel sloeg toe. Eigenlijk was dat ook een droom van ons en ik wilde graag naleven wat mijn moeder me altijd op het hart heeft gedrukt. Alsof het zo had moeten zijn kregen we in die periode een briefje in de brievenbus van mensen die dolgraag ons huis wilden kopen. Dat lieten we ons geen twee keer zeggen. We hebben alles verkocht en gingen onze droom achterna.”

"Als ik iets interessant vind, dan is mijn hoofd net een spons. Dan neem ik alles op en verdiep ik me er met veel plezier verder in."

Wereldreis

“Ik kan je zeggen, heel veel mensen verklaarden ons voor gek. Wie gaat er nou zo lang reizen met een vierjarige, zesjarige en een baby van vier maanden oud? Maar het was de beste periode van ons leven. We hebben zo genoten. We zijn begonnen in de Verenigde Staten met een roadtrip: van Orlando naar Los Angeles met een huurauto. Het was heerlijk om zoveel samen te zijn, ik en mijn vrouw zijn daardoor nog veel meer tot elkaar gekomen. Natuurlijk was het intens, maar ik vond het nooit vermoeiend. Ik kreeg er juist energie van. En ja, je moet uiteraard veel meer plannen met kleine kinderen, de oudsten volgden bovendien thuisonderwijs via een Nederlandse organisatie, maar ik heb er geen seconde spijt van gehad. Na de Verenigde Staten wilden we graag naar China, maar corona brak uit. We zijn uitgeweken naar Indonesië en zijn van Bali via Singapore naar Maleisië gereisd. Het was inmiddels maart 2020 en overal dreigde de lockdown. Dat was flink slikken voor ons. We wilden namelijk twee jaar reizen en waren pas vijf maanden onderweg en hierdoor viel alles in duigen. We besloten terug naar Nederland te gaan. Achteraf ben ik blij dat we in hier in lockdown hebben gezeten en niet in Azië, waar het een stuk strenger was.”

“Terug in Nederland plaatste ik een bericht op LinkedIn voor werk en ik kwam vrijwel meteen in contact met BOMA. Het klikte direct en op die manier ben ik de schoonmaak ingerold. Wat ik heel gaaf vind aan BOMA is dat ze iedereen goed opleiden, hierdoor heb ik in korte tijd veel kennis over producten en de schoonmaak opgedaan. Ik vind het vak heel leuk en boeiend. En als ik iets interessant vind, dan is mijn hoofd net een spons. Dan neem ik alles op en verdiep ik me er met veel plezier verder in. Dit gaf voor mij de aanleiding om wat filmpjes te maken voor sociale media. Ik zag daar namelijk vrij veel video’s voorbijkomen op het gebied van schoonmaak, maar dacht regelmatig: hmm ja dit kan eigenlijk veel beter of makkelijker. Opnieuw onder het mom van ‘je kunt maar beter spijt hebben van iets dat je wel hebt gedaan’, ben ik gewoon begonnen. Eerst op TikTok voor consumenten en daarnaast met het idee om de filmpjes ook met klanten op LinkedIn of in een Facebookgroep te delen. Dat mijn kanaal in zo’n korte tijd zo explosief zou groeien, ik zelfs de Freek Vonk van de schoonmaak genoemd zou worden, had ik nooit van tevoren kunnen bedenken. Filmpjes gingen viral en mijn oude telefoon kon al die notificaties vanwege de likes niet eens meer aan. Ik dacht: jeetje wat gebeurt hier nou??”

"Doe vooral dingen die je leuk vindt en waar je energie van krijgt."

In beweging blijven

“Ik vind het geweldig dat ik met deze filmpjes kijkers kan uitleggen hóe iets werkt en waarom. Voor mij is het altijd belangrijk geweest om goede uitleg te krijgen en die miste ik vaak op school, daarom vind ik het heel leuk dat ik mijn kennis met anderen kan delen. Ik krijg over het algemeen veel leuke en positieve reacties, maar er zit natuurlijk ook wel eens een hater tussen. Ik probeer dan vriendelijk het gesprek aan te gaan of een grapje te maken, en besteed er verder niet te veel aandacht aan. Ik heb mezelf geleerd te editen, daar gaat veel tijd in zitten. Het is een kwestie van doen, uitproberen en doorzetten, maar ik vind het ook gewoon heel leuk en ga er helemaal voor. Daarnaast ben ik trouwens ook nog druk met het schrijven van een boek, dat waarschijnlijk in februari 2024 uitkomt. Er zijn wat dat betreft een hoop leuke dingen op mijn pad gekomen, als ik dat toch eens had geweten toen ik nog op school zat. Ik denk dat het belangrijk is om van alles uit te proberen en jezelf niet te veel druk op te leggen, zeker als je jong bent heb je nog een heel leven voor je. Doe vooral dingen die je leuk vindt en waar je energie van krijgt. Ik ben zelf graag bezig en altijd in beweging, als ik thuis zit niks te doen word ik somber. Ik snap bijvoorbeeld niet dat sommigen zeggen: geef mij maar veertig miljoen, dan hoef ik nooit meer te werken. Niks doen? Nee, dat is niks voor mij! Ik zou me echt kapot vervelen.”