Herken je dit? Die ene taak blijft maar op je lijstje staan. Dagen, misschien zelfs weken. Je schuift het steeds verder voor je uit. Uitstelgedrag, we hebben er allemaal wel eens last van. Het voelt even fijn om iets te ontwijken, maar op de lange termijn geeft het vooral stress. Goed nieuws: je kunt er iets aan doen! Lees hier wat uitstelgedrag precies is en hoe je het kunt aanpakken. Met dank aan de Volkskrant.
Wat is uitstelgedrag?
Uitstelgedrag is geen luiheid of slechte planning. Vaak zit er meer achter. Misschien vind je een taak saai, weet je niet waar je moet beginnen of ben je bang dat het niet goed genoeg wordt. Dus doe je álles behalve die taak. Op de korte termijn lijkt dat fijn, maar uiteindelijk stapelt de stress zich op. Deadlines komen dichterbij, projecten blijven liggen en je voelt je er niet beter door. Daarom hebben we vijf tips voor je opgesteld. Om uitstelgedrag én dus stress te voorkomen.
5 tips om uitstelgedrag aan te pakken
1. Maak het klein en concreet
Grote taken voelen vaak overweldigend. Breek ze daarom op in kleine, haalbare stappen. Schrijf je een projectplan? Begin met een brainstorm of het maken van een structuur. Je hoeft niet alles in één keer af te hebben.
2. Werk in blokken
Zet een timer en werk bijvoorbeeld 25 minuten onafgebroken aan een taak. Neem daarna 5 minuten pauze. Deze “Pomodoro-methode” helpt je om je focus te bewaren én je taak behapbaar te maken.
3. Zorg voor een afleidingsvrije werkplek
Ruim je bureau op, leg je telefoon weg of zet hem op vliegtuigmodus. Lukt thuis werken niet goed? Zoek een rustige plek buitenshuis, bijvoorbeeld in een bibliotheek of koffietentje.
4. Begin gewoon ergens
Zie je op tegen een grote klus? Zet de eerste kleine stap. Schrijf bijvoorbeeld één zin of maak een schets van wat je wilt doen. Een begin maken geeft vaak al energie om door te pakken.
5. Streef naar 'goed genoeg'
Perfectie is vaak de grootste vijand. Accepteer dat een goed resultaat beter is dan helemaal geen resultaat. Durf te vertrouwen op 'goed genoeg' en laat perfectionisme je niet blokkeren.
Wat zit er écht achter?
Lennart Visser, onderzoeker naar uitstelgedrag, legt uit dat het vaak om motivatie draait. Mensen die helder hebben waarom ze een taak doen en hoe dit bijdraagt aan hun doelen, stellen minder uit. Het gaat om intrinsieke motivatie: de wil om iets te doen omdat het betekenis heeft voor jou.
Begin vandaag nog!
Uitstelgedrag hoort bij het leven, maar het hoeft je niet te beheersen. Door kleine stappen te zetten en bewust stil te staan bij je drijfveren, kun je dit patroon doorbreken. Begin klein: werk 5 minuten aan die ene taak of schrijf alleen de titel. Iedere stap, hoe klein ook, brengt je dichter bij je doel.
Wil je het originele Volkskrant-artikel lezen? Klik hier.
Robert Staal kon als jonge jongen niet meekomen met lezen en schrijven en moest naar ‘de lomschool´ (het BLO, buitengewoon lager onderwijs voor leerlingen met leer- en opvoedingsproblemen, ook wel de 'gekkenschool’ genoemd. Hij werd het pispaaltje van de buurt, maar tegelijkertijd werd zijn creativiteit gestimuleerd. ‘Ik werd de Grote Omdenker.’
Het Financieel Dagblad publiceerde in 2023 het artikel van Alex Ruitenbeek over Robert Staal die van jongen met leesbeperking zichzelf omturnde tot een succesvolle uitgever. Van boekenlegger tot uitgever van onder meer huis-aan-huisbladen. Hij laat zien dat je, ondanks beperkingen, toch de keuze hebt om wat moois van je leven te maken.
ROBERT STAAL: "EEN ACHTERSTAND OMZETTEN IN IETS POSITIEFS: DAT HEB IK MIJN HELE LEVEN GEDAAN"
Robert Staal is inmiddels in de 60 en heeft een boek geschreven over zijn leven, waarin hij meerdere adviezen deelt:
1. Hoe je overleeft door in korte tijd een miljoen op te halen.
2. Hoe je zonder een cent te betalen sponsor wordt van een Europees topteam
3. Hoe je voor kapitalen euro’s weggeeft en er toch geld aan verdient.
4. Hoe je leven na de diagnose longkanker waardevoller kan worden.
5. Hoe je in het crematorium een feestje organiseert
6. Hoe je een beursgenoteerd bedrijf te slim af kunt zijn.
7. Hoe je wegkomt met 24 happy-hours per dag.
8. Hoe de drie ideeën uit dit boek je financieel onafhankelijk kunnen maken
Ook ontwikkelde een levensformule: A + B = C.
- A Weet wat je tekortkomingen zijn.
- B Maak van je nadeel een voordeel.
- C Dan ben je knap van dommigheid.
Nieuwsgierig naar zijn verhaal en/of boek?
Klik hier voor het verhaal in het Financieel Dagblad (alleen te lezen na inloggen): ‘Het Onze Vader heeft 54 woorden, maar ik ken nog steeds alleen de eerste zeven’ (fd.nl)
Klik hier voor de website over het boek: Knap van dommigheid – Creatief dankzij mijn beperkingen
Samora Jacobs heeft haar missie gevonden. Na haar eigen jarenlange zoektocht en ervaringen weet zij dat ze jongeren wil helpen bij het maken van eigen keuzes. Positieve keuzes voor het leven en het lijf, kortom een gezonde mindset. Heb jij hulp nodig bij het vinden van jouw passies en drijfveren? Lees dan het eigen verhaal van Samora en neem contact met haar op.
Jaren geleden heb ik geworsteld met de vraag wat ik later wilde worden. Omdat ik niet wist wat mijn passie was, heb ik van alles gedaan: de PABO, maatschappelijk werk- en dienstverlening, directiesecretaresse/ managementassistente noem het maar op.
Maar elke keer als ik een opleiding volgde of had afgerond en begon te werken dacht ik 'Is dit het nu?' Waar ik ook ging werken, ik voelde me niet gelukkig en ook niet op mijn plek. Ik had vroeger als klein meisje wel de droom om danseres en te worden en muziek te maken. Een paar lang heb ik ook dans- en muzieklessen gevolgd, maar mijn moeder vond het verstandiger dat ik een opleiding volgde zodat ik zeker wist dat ik elke maand mijn rekeningen kon betalen.
Luisteren naar je hart
Helaas heb ik in eerste instantie mijn hart niet gevolgd maar geluisterd naar wat anderen van mij verwachten. Dit zorgde dat ik gefrustreerd raakte en met veel tegenzin naar werk ging. Tot ik in de jeugdzorg begon te werken en merkte dat ik een positieve invloed had op jongeren die gedemotiveerd waren en geen kracht meer hadden om te vechten voor hun dromen.
Bewuste en gezonde keuzes maken
Mijn eigen persoonlijke ontwikkelingsreis begon in 2018 toen ik voor het eerst helemaal alleen op vakantie ging naar Turkije. Tijdens deze reis ben ik gaan ontdekken dat er veel meer in mij zit dan ik dacht. Dat ik een creatief persoon ben die veel waarde hecht aan haar vrijheid. Ik heb mezelf zo beter leren kennen en maak nu bewuste en gezonde keuzes die bij mij passen.
Jongeren helpen met het maken van keuzes
Bij het maken van keuzes wil ik ook andere jongeren ook graag bij helpen. Want ik geloof dat als je weet wie je bent, dat je dan keuzes maakt die voor jou het beste zijn. Dan jaag je de waarden die voor jou belangrijk zijn, na, ongeacht wat je omgeving dan ook zegt of vindt.
Samora is er voor jou
Aan de hand van mijn begeleiding wil ik samen met jou onderzoeken wat jou drijfveer, passies en interesses zijn en samen werken aan een gezonde mindset om je doelen te behalen.
Kijk voor meer informatie op mijn website: www.riverblossomscoaching.nl
Samora Jacobs, samora@riverblossomscoaching.nl, tel: 06-16176530
“Ik wil ondernemers laten zien wat er allemaal mogelijk is.” John Slabbekoorn is traditioneel opgevoed en krijgt het beeld mee dat hij tot zijn 65ste nog hetzelfde doet als waarvoor hij geleerd heeft. Maar in 2016 maakt hij de switch van een 60-urige werkweek in loondienst naar een leven als ondernemer. Hoe heeft hij de traditionele manier achter zich gelaten? Hoe ziet zijn leven er nu uit? En wat is zijn advies voor de jongeren in deze tijd? Laat je inspireren met dit interview.
John groeit op in Strijen. Een dorpje in de Hoeksche Waard, waar de typische ‘ons kent ons-sfeer’ hangt en met een traditionele opvoeding. “Vroeger was ik al heel competitief en gedisciplineerd. Zo ben ik opgevoed en het heeft absoluut mijn karakter gevormd,” vertelt John. “Want als 12-jarige jongen fietste ik dagelijks 21 kilometer naar school, ook in de winter. Maar dan gewoon met een bivakmuts op. En als ik iets wilde kopen, moest ik mijn eigen geld verdienen.”
De traditionele opvoeding
Op de middelbare school kiest John de richting Natuur & Techniek. Zijn fascinatie voor het werken met zijn handen komt niet uit de lucht vallen. “Mijn vader werkte doordeweeks bij het Waterschap en in het weekend als hovenier. Hij was altijd hard aan het werk. Ik ben daardoor ook opgegroeid met de traditionele denkwijze. Je volgt een opleiding en dat werk doe je idealiter tot je 65ste. Dus dat was de reden dat ik toen al dacht: ik kan maar beter nu al nadenken over het pad dat ik wil gaan volgen.”
Na zijn middelbare school
Als John met zijn examen zakt op Natuurkunde denkt hij: En nu? Wat moet ik nu doen? “Ik hoorde over de VAVO en ging dit in de avonduren doen. Overdag volgde ik de opleiding MBO Werktuigbouwkunde. “Ik merkte al snel dat ik de praktische kant van het MBO fijn vond. Lekker werken met je handen. Toch kwam ik er later dat jaar ook achter dat dit het niet was.” En na het afronden van de nieuwe opleiding Civiele Techniek, werkt John nog vier jaar lang volgens het pad dat hij in gedachten had. In de bouw, waarvoor hij had geleerd.
“Als jij je baan opzegt, kunnen we samen de wereld rondreizen, terwijl we onze business online maken.”
De switch naar het ondernemerschap
“Tot dit moment kon ik aan de mensen in mijn omgeving nog uitleggen wat ik deed.” Maar dan draait alles 180 graden om. “Mijn vrouw, Jeanet, had een sportschool met focus op diëtetiek en bodybuilding. Ze kon mijn hulp toen goed gebruiken, maar hoe combineer je dat met een baan waar je van 06.00 uur tot 18.00 weg bent?
“Op een grauwe maandag in 2015 zegt ze: “Kom even zitten, ik wil iets met je bespreken. En terwijl ze de wereldkaart pakt, vertelt ze: “Als jij je baan opzegt, kunnen we samen de wereld rondreizen, terwijl we onze business online maken.” Zogezegd, zo gedaan. John zegt zijn baan op en communiceert deze grote verandering met de buitenwereld. “En dat was moeilijk te begrijpen voor de mensen om mij heen. Want hier had ik toch niet voor geleerd?” John zegt lachend: “Mijn oma haar reactie was het toppunt van alles: Maar wat moet ik nu in het dorp zeggen wat je doet?".
Op dat moment zag John weer hoe veel mensen denken. “Het is niet te snappen voor mensen als je met een andere achtergrond opeens een online bedrijf bouwt. En 8 maanden per jaar op reis gaat.”
Een compleet nieuwe stap
Van 5 dagen en 60 uur per week van huis naar altijd thuis zijn. Zo ziet het nieuwe leven van John eruit. “Ik ging opeens van kostwinner naar ontdekken wat ik als ondernemer kan. Jeanet pakte mijn deel over en ik vroeg mezelf af: wat vind ik leuk om te doen? En hoe zie ik dit verder voor me?”
En dat begint allemaal met een zolderkamer en 3 computerschermen. John neemt de online marketing taak op zich en volgt het eerste jaar allerlei trainingen, cursussen en kijkt YouTube video's. In 2016 combineren John en Jeanet dit met de eerste proefreizen. “Want we moesten erachter komen hoe het is om 24/7 samen te zijn en dan ook nog ergens anders op de wereld.”
“Vanuit een traditionele opvoeding ben ik in staat om mijn eigen leven te creëren."
Deze nieuwe stap bevalt de vrije ondernemers zo goed, dat ze een andere grote keuze maken. “Het was zo tof, dat we ons huis gingen verhuren en alle spullen verkochten. En toen was het in 2017 tijd voor onze eerste echte reis als online ondernemers.”
En John krijgt mooie inzichten tijdens deze reis. “Vanuit een traditionele opvoeding ben ik in staat om mijn eigen leven te creëren. Want ik kan op het ene moment een kokosnoot drinken in het zwembad, en daarna weer aan het werk gaan. Maar ik kan ook geld verdienen op een niveau waar ik eerder nooit kwam. Ik bepaal zelf wanneer ik werk, met wie ik werk en hoeveel ik werk.”
Terwijl ze deze reis maken, besluiten ze de online coaching op gebied van voeding en sport los te laten en starten ze met een nieuwe online onderneming: Kickassleven.nl. “Hiermee spraken we meer kleine ondernemers aan. Met coaching hielpen we hen op weg naar een leven als digital nomad.“
Met een professionalisering en verandering van de doelgroep in het achterhoofd stopten ze in 2018 met Kickassleven.nl. Daar is Lifestyle of Business uit ontstaan, dat nu 5 jaar later nog steeds succesvol is. Inmiddels runnen de twee online ondernemers dit nu wel vanuit Drenthe. Met 2 kinderen laten zij het reizen voor nu los, maar staan er mooie dromen in de toekomst op ze te wachten.
"We zijn bang om de verkeerde keuze te maken en blijven het liefst in onze comfortzone zitten."
"Wat de keuze ook is, je maakt geen foute keuze"
Want elke keuze leidt naar feedback. Alleen zo kom je erachter of het wel voor je werkt, of juist niet. “Ik zie bij veel ondernemers dat het überhaupt lastig is om een keuze te maken. Juist nu met de afleiding van social media en de vele opties die we hebben. We zijn bang om de verkeerde keuze te maken en blijven het liefst in onze comfortzone zitten. Maar de slechtste keuze is geen keuze maken. Dat geldt ook voor jongeren die nog keuzes gaan maken. “Welke keuze je ook maakt, er is geen foute keuze. En onthoud dat je niet je hele leven aan één gemaakte keuze vastzit.”
Acteur Amin koos tóch voor zijn eigen droom, in plaats van die van zijn vader
Hij verliet het pad dat zijn vader hem wees, om zijn droom na te jagen in de entertainmentbranche. Nu beoefent Amin Ait Bihi (33) het beroep dat niet alleen voor hemzelf veel betekent, maar ook voor de maatschappij enorm waardevol is. Hij drukt het iedereen op het hart om niet iets te doen waar je zelf niet gelukkig van wordt. “Ook al is je hele omgeving nog wel zo trots en blij met wat je doet, het gaat over jezelf.”
Hoe was je als kind?
Op 9-jarige leeftijd vertrok Amin uit Marokko naar Leeuwarden, waar hij tussen alle kleuters begon met het leren van de Nederlandse taal. “Ik was natuurlijk een stuk ouder, er kwamen wel eens ouders van klasgenoten naar mij toe om te zeggen dat ze hun kind kwamen ophalen. Ze zagen mij aan voor een stagiaire.” Als 9-jarige tussen de kleuters in groep 1, je moet ergens beginnen. Elk nieuw woord schreef hij op en leerde hij uit zijn hoofd, waardoor hij na 1,5 jaar al vloeiend Nederlands kon en meerdere klassen heeft kunnen overslaan.
“Ik heb het altijd leuk gevonden om de randjes op te zoeken, een beetje stil zitten en luisteren vond ik veel te saai.” In Nederland stellen de consequenties van het breken van de regels bijna niks voor. Waar je in Marokko al snel een tik krijgt met een houten liniaal, krijg je in Nederland slecht een simpele preek. “In de brugklas heb ik een keer diareepillen in de koffie van mijn Nederlanddocente gedaan, na één slok moest ze ‘opeens’ nodig printen, ik heb daar echt helemaal stuk om gelegen.”
Een hart voor entertainen heeft Amin altijd al gehad. Vanaf kleins af aan vond hij het geweldig wanneer iemand moest lachen om iets wat hij zei of deed, en eigenlijk is dat nooit weggegaan. Maar destijds lag zijn droom ergens anders: hij wilde politieagent worden, althans dat dacht hij. “Ik zeg altijd dat dat mijn droom was, maar eigenlijk was dat de droom van mijn vader.” Zijn vader was namelijk zelf agent en hoopte dat Amin in zijn voetsporen zou gaan treden. “Hij zei dan altijd tegen iedereen dat ik ook agent zou gaan worden en dan deed hij zijn petje bij mij op.”
Hoe verliep jouw schoolloopbaan?
Na de middelbare school begon Amin met de opleiding ‘Brugjaar Politie’, de vooropleiding voor de politieacademie. “Als agent moet je heel vaak mensen teleurstellen, met een boete bijvoorbeeld. Het negatieve aan het werk, dat past totaal niet bij mij.” Ook wanneer hij beveiliger was bij een voetbalstadion en hij sommige mensen niet binnen kon laten, dat was iets wat hem totaal niet aanstond. “Dan had je net een superleuk gesprek met een groep, maar dan denk je ook weer van ‘ja shit, nu moet ik ze straks wegsturen’. ”Het werk verdiende super goed, maar dat is niks waard als je er niet gelukkig van wordt.
Amin was 23 toen het besef steeds harder tot hem doordrong; hij wilde iets doen wat hem gelukkig maakt. Hij begon de opleiding ‘Theater’. “Mijn vader snapte daar helemaal niks van, die had zo in zijn hoofd dat ik hem ging opvolgen.” Drie jaar geleden scheidden de ouders van Amin en is zijn vader weer teruggegaan naar Marokko, sindsdien loopt het contact tussen vader en zoon minder soepel.
De nieuwe opleiding beviel gelijk heel goed. “In het eerste jaar mochten we een cabaretvoorstelling maken, het gaf zo’n kick om zoveel mensen om jouzelf te horen lachen.” Dat was dan ook het moment dat Amin wist dat dit is wat hij écht wil.
Hoe kwam je waar je nu bent?
“De bedoeling was eigenlijk dat ik na de opleiding naar de toneelacademie in Amsterdam zou gaan, maar in het laatste jaar liep ik stage bij ‘Traxx’ en daar werd mij een baan aangeboden.” En die pakte hij met beide handen aan. Traxx is een theatergroep die voorstellingen maakt voor middelbare scholen. Die voorstellingen zijn bedoeld om moeilijk bespreekbare onderwerpen bespreekbaar te maken. Denk aan rouw, depressie of drank- en drugsgebruik. “We spelen nu regelmatig een voorstelling over een waargebeurd verhaal over een jongen die kampt met een zware depressie en niet meer wil leven. Daarna gaan we altijd in gesprek met de scholieren.” Vragen als ‘wie herkent dit’ of ‘wie voelt zich ook wel eens zo’, worden dan aan de groep gesteld. “Je schrikt je echt rot over de hoeveelheid vingers die dan de lucht in gaan.” Omdat de voorstellingen zo krachtig zijn, komen de leerlingen los en durven ze zich open te stellen, dan is het makkelijker om je hand op te steken. Jongeren gaan hun medescholieren plots op een hele andere manier zien. Ontzettend waardevol, zeker voor jongeren die denken dat ze er alleen voor staan. “Als je zonder voorstelling de klas binnenloopt en je zegt ‘wie is hier depressief’, dan steekt niemand zijn vinger op.”
“Een keer werd er gevraagd wie wel eens iemand verloren heeft. Er gingen een aantal vingers omhoog. Toen vroegen we wie kortgeleden nog iemand is verloren. Eén jongen stak toen zijn hand op en vertelde dat zijn vader 8 jaar geleden is overleden. Hij vertelde toen dat het misschien wel al 8 jaar geleden is gebeurd, maar dat het voor hem elke dag zo vers voelt.” De theatergroep geeft een mogelijkheid voor jongeren om zichzelf open durven te stellen, iets wat in de middelbare schoolcultuur nog niet altijd even makkelijk is.
Wat heb jij geleerd en zou je jongeren mee willen geven?
“Je moet echt niet kijken naar of het goed verdient, of dat je ouders er trots van worden of je vrienden het cool vinden. Je moet altijd iets doen waar je écht oprecht gelukkig van wordt. Word jij er blij van? Ja? Doen!” En Amin kan het weten. “Al zegt je hele omgeving dat het helemaal geweldig is en zó goed bij je past, maar jij voelt dat niet 100% zo, niet doen. Dat hou je nooit vol. Uiteindelijk wil je doen waar je hart ligt.”